We genieten van een heerlijke week vakantie in Spanje. Dan verschijnt er een berichtje op mijn telefoon, mijn collega vraagt of ze me mag bellen. Dit is niet zo maar een bericht, dan moet er toch echt iets aan de hand zijn. Ik ga even apart staan met uitzicht op het strand. Een uitzicht dat overschaduwt wordt door het bericht van mijn collega. Marcel ( fictieve naam ) heeft ons verlaten, nog veel te jong en onverwacht. Een van onze gedreven en enthousiaste werkbegeleiders. Zelf begonnen als zij instromer, vier jaar geleden. Vanuit de bouw overgestapt naar de gehandicaptenzorg. Marcel was zo begaan met de clienten en collega's. Fantantastisch om te zien, om met hem in gesprek te gaan. We spraken elkaar nog op het personeelsfeest. En daar vertelde Marcel dat hij een operatie moest ondergaan. Dat was heftig nieuws. Marcel bleef positief. Zo ken ik hem en zo blijf ik aan hem denken.
Gelukkig was ik op tijd terug om bij zijn afscheid te mogen zijn. Een waardig afscheid, het hele team was er, ze steunden elkaar.
Ze namen als één front afscheid van Marcel. Marcel dank voor alles!
Reactie plaatsen
Reacties