Drempelvrees voor het onbekende, zowel bij de leerlingen als bij de stagiaires. Het is een drukke ochtend, waarbij ik goed moet nadenken, wikken en wegen. Dat klinkt logisch zou je zeggen. En toch, vraagt elk gesprek om goed luisteren, doorvragen, geen aannames maken en zo kan ik nog even doorgaan. Belangrijk is het dat we de leerling of de stagiaire benaderen als uniek persoon, als a.s. professional. En daar hoort drempelvrees voor het onbekende bij. Een nieuwe locatie, andere cliënten, onbekende doelgroep, nieuwe collega’s. Of je eerste stageplek, kennis maken met de wereld van zorg.
Vragen mogen gesteld worden, onzekerheid laten uitspreken, luisteren naar de vraag achter de vraag. Ook dat lijkt als vanzelfsprekend. Elke dag opnieuw ruimte maken om goed te luisteren, er te zijn voor de leerling of stagiaire.
Dat maakt mijn dag boeiend en veelzijdig, dat maakt elk gesprek tot een waardevolle ontmoeting.
En in de zorg ontmoet je jezelf als mens en als professional. Ik ben een rijk mens, ook vandaag.
Reactie plaatsen
Reacties